Poe, wat warm!

Wat een temperaturen de laatste tijd! De zonnebrand staat bij de hand en in ons ‘restaurant’ in de poppenhoek wordt de hele dag (extra) water verkocht. ’s Ochtends kunnen we nog lekker buiten knutselen… ’s middags gaat de watertafel in de schaduw.
We zijn misschien snel verbrand, maar ook iets sneller
‘aangebrand’ met dit weer. Jesper moest al drie keer huilen, eigenlijk om niets. Toen hij voor de vierde keer begon, nodigde ik hem uit om eens even naast me te komen zitten. Hij leunde tegen me aan en zuchtte tussen zijn snikken door: “Ja maar juf… mijn energie is kapot!”